آفتاب که می تابد پرنده که می خواند نسیم که می وزد با خودم می گویم حتما حال
عشق من خوب است که جهان اینهمه زیباست و وقتی آسمان گرفته است می گویم حتما
حال عشق من خراب است عشق من مثل گندم است و من چه خوشبخت هستم که زرخوشه
گندمم در اطرافم موج میزند و خوشحالم که هر روز عطر نفسهایش به مشامم میرسد
:: برچسبها:
دلنوشته غم فراق,
|